LIC Leer- en Innovatiecentrum

print

Neuromythen: evidence versus 'Neuromyths'

Psychologische mythes over de hersenen en hoe wij leren

Het brein is 'hot'. En dat is niet verwonderlijk. Recent onderzoek toont aan dat kennis van het brein inzicht biedt in ons gedrag, de keuzes die we maken en de manier waarop we ons kunnen ontwikkelen.

Breinonderzoek levert 'evidence', waarmee we in de onderwijspraktijk kunnen werken aan effectiever en efficiënter leren. Docenten willen maar al te graag met deze kennis aan de slag gaan. Maar dan is het wel van belang dat de juiste kennis over hersenen en leren in de lespraktijk wordt toegepast, en dat we geen 'neuromythes' achterna lopen.

Welke uitkomsten berusten eigenlijk op sterke bevindingen? En waar kunnen we spreken van pseudowetenschappelijke meningen en aannames?

Wat geloven we?

Sanne Dekker, promovenda bij de afdeling onderwijsneurowetenschap aan de Vrije Universiteit van Amsterdam, publiceerde een onderzoek naar neuromythes. Neuromythes zijn onjuiste generalisaties uit hersenonderzoek, waarin gedeeltelijke waarheden uit onderzoek worden aangehaald of die compleet bestaan uit nonsens. Dekker deed bij 242 docenten uit het primair- of voortgezet onderwijs onderzoek naar hun ‘believes’.

Docenten kregen 32 stellingen voorgelegd over de hersenen en het lerende brein. Bijna de helft hiervan was verpakt als neuromythe. De leidende vraag van het onderzoek was: Hoeveel van de neuromythes worden als ‘correct’ bestempeld?

Uit de resultaten bleek dat 49% van de mythes door de docenten als waarheid werd beschouwd. Van de correcte uitspraken werd 70% als juist gezien. Het onderzoek suggereert dat pseudowetenschappelijke stellingen moeilijk onderscheiden worden van wetenschappelijke feiten.

Opmerkelijk was dat docenten met meer interesse voor en kennis over het brein, juist extra gevoelig waren voor neuromythes!

Conclusie

De auteurs concluderen dat docenten meer expliciete instructie over neuromythes zouden moeten krijgen. Vooral over het gebrek aan bewijs voor de effectiviteit van neurowetenschappelijk onderzoek. In de workshops en trainingen van Brein en Leren is expliciet aandacht voor het fenomeen neuromythes. Zo wordt het verstandig gebruik van kennis over de hersenen in het onderwijs bevorderd.

Neem voor meer informatie contact op met Brein en leren

Literatuur

Dekker, S., Lee, N.C., Paul, H-J, & Jolles, J. (2012). Neuromyths in education: Prevalence and predictors of misconceptions among teachers. Frontiers in psychology, 3, 1-8. doi:10.3389/fpsyg.2012.00429

McCabe, D.P., & Castel, A.D. (2008). Seeing is believing: the effect of brain images on judgments of scientific reasoning. Cognition, 107, 343-352. doi: 10.1016/j.cognition.2007.07.01

Weisberg, D.S., Keil, F.C., Goodstein, J., Rawson, E., & Gray, J.R. (2007). The seductive allure of neuroscience explanations. Journal of cognitive neuroscience, 20, 470-477. doi: 10.1162/jocn.2008.20040

Laatst bijgewerkt op 3 juli 2018.